Zbigniewa Janina Buszta, ur. 20 stycznia 1935 r. w Białymstoku, w rodzinie inteligenckiej. Ojciec Stanisław Sobolewski w czasie II wojny światowej był porucznikiem Armii Krajowej i ukrywał się do 1956 r. Z tego powodu nie mogła podjąć studiów po maturze w 1952 r.

Przez 4 lata pracowała jako nauczycielka na wsi w województwie rzeszowskim. Od 1956 r. studentka filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim,  studnia ukończyła w 1961 r.
W latach 1962-1967 nauczycielka języka polskiego w kilku szkołach w Kołobrzegu: w Technikum Budowlanym, od 1967 r. do 1980 r. w Liceum Ogólnokształcącym, od 1980 r. do 1982 r. w Liceum Medycznym, a przez rok w Szkole Podstawowej Nr 8. We wszystkich szkołach była dla młodzieży niekwestionowanym autorytetem, propagując obywatelskie i patriotyczne postawy.

Zakładała „Solidarność” w Liceum Medycznym w Kołobrzegu.
W okresie od września 1980 r. do listopada 1982 r. organizowała wieczory patriotyczno-religijne w Katedrze kołobrzeskiej. Przygotowywała scenariusze i wyreżyserowała sześć przedstawień. Współdziałała w tych projektach
z młodzieżą szkół średnich, w tym z Jackiem Pechmanem, Jackiem Borczem, Katarzyną Paciorkowską oraz z nauczycielem języka polskiego Józefem Paciorkowskim. Brała udział w działalności Klubu Inteligencji Katolickiej w latach 80-tych. Wygłosiła tam wykład na temat pracy w ujęciu księdza Tischnera. Organizowała wykłady innych prelegentów. Uczestniczyła
w manifestacji 10 listopada 1981 r. pod kołobrzeską Katedrą, za co została
8 grudnia 1982 r. ukarana przez Kolegium ds. Wykroczeń na karę grzywny 10.000 zł. Komisja Dyscyplinarna przy Kuratorium w Koszalinie wszczęła postępowanie za udział w manifestacji, co pogorszyło jej zdrowie i przeszła na wcześniejszą emeryturę.

26 stycznia 2010 r. Prezydent Rzeczypospolitej przyznał jej Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.