Lech Wojciech Kozera – ur. 24 marca 1940 r. w Krosinie koło Czarnkowa, syn Jana, zamieszkały w Kołobrzegu, pochodzenia chłopskiego, z rodziny pielęgnującej patriotyzm i tradycje niepodległościowe. Po zdaniu matury w Liceum Ogólnokształcącym w Czarnkowie podjął studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na Wydziale Filologii Polskiej. Zajmował się sportem, grając w drużynie siatkówki w Pogoni Szczecin. Po ukończeniu studiów w 1968 r. podjął pierwszą pracę w szkole podstawowej jako nauczyciel języka polskiego, następnie w tym charakterze pracował w szkołach średnich, a równocześnie był sekretarzem Związku Nauczycielstwa Polskiego w Szczecinie. W latach 1968-1971 pracował w Wojewódzkim Zakładzie Doskonalenia Zawodowego jako wizytator. Od 1971 do 1974 r. był wykładowcą w Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Szczecinie, a następnie został kierownikiem działu wydawnictw w Wyższej Szkole Morskiej w Szczecinie. Poczynając od 1977 r. zatrudniony w Polskiej Żegludze Bałtyckiej
w Kołobrzegu, początkowo jako kierownik działu szkolenia, następnie etatowy przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”, a od 1984 r., jako steward na promach. W latach 1964 – 1981 członek Prezydium Miejskiego Stronnictwa Demokratycznego w Szczecinie.

Od sierpnia 1980 r. działacz Wolnych Związków Zawodowych, wybrany na członka Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” PŻB Kołobrzeg, a od maja 1981 r. jej przewodniczący. Komisja Zakładowa monitorowała eksport mięsa prowadzony poprzez porty morskie. Przewodził strajkowi
w PŻB Kołobrzeg w październiku 1981 r., a protest został nagłośniony w nietypowy sposób poprzez umieszczanie napisów na burtach promów zawijających do obcych portów.

Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. został internowany i osadzony w Zakładzie Karnym w Wierzchowie, gdzie przebywał do 14 lutego 1982 r. W trakcie pobytu w Zakładzie Karnym poddawany wielokrotnym rewizjom, przesłuchaniom. Uczestnik buntów, protestów i głodówek przeciwko traktowaniu internowanych jak pospolitych przestępców.

Po opuszczeniu Zakładu Karnego śledzony przez Służbę Bezpieczeństwa w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpracowania kryptonim „Działacz”. Wielokrotnie wzywany na rozmowy ostrzegawcze, a jego mieszkanie poddawano tajnym rewizjom.

W 1989 r. czynnie uczestniczył w reaktywowaniu „Solidarności”
w PŻB Kołobrzeg, był członkiem Zarządu Regionu „Pobrzeże”. Od 2006 r. radny Rady Miejskiej w Kołobrzegu. Odznaczony odznakami: „30 Lat Polskiej Żeglugi Bałtyckiej”, „Zasłużony Działacz Regionu „Pobrzeże” i Odznaką Honorową „Gryfa Pomorskiego”.