Przeciwko Leonowi Zygmuntowi Borkowskiemu Służba Bezpieczeństwa w okresie od sierpnia 1985 roku prowadziła Sprawę Operacyjnego Rozpracowania pod kryptonimem „Pegaz”[1]. Po zatrzymaniu przedstawiono Leonowi Zygmuntowi Borkowskiemu[2] następujące zarzuty:

1. 1.       W dniu 27 maja 1986 roku w Kołobrzegu działając umyślnie uszkodził karoserię samochodu marki „Łada”, nr rej. KOA-0192 i „Fiat-126p”, nr rej. KOH-0105 poprzez rozlanie zielonej farby olejnej powodując straty na sumę 52 tys. zł, działając na szkodę Zbigniewa Butkowskiego i Bogdana Błaszczyka. To jest o czyn z art. 212§1 k.k.
2. 2.       W dniu 18 kwietnia 1986 roku w Kołobrzegu działając umyślnie zniszczył dwa kompletne koła samochodowe przy samochodzie marki „Fiat-125p”, nr rej. KOB-8175 poprzez przebicie ich ostrym narzędziem powodując straty w kwocie 12 tys. zł na szkodę Zdzisława Zglińskiego. To jest o czyn z art. 212 §1 k.k.
3. 3.       W okresie od miesiąca sierpnia 1985 r. do maja 1986 r. w Kołobrzegu działając w ciągłości czynu poprzez oblanie farbą olejną umyślnie uszkodził drzwi mieszkań ob. M. Fedasza, Z. Roszkiewicza, drzwi wejściowe do Urzędu Stanu Cywilnego, tablicy placówki ORMO
   i Miejskiego Zarządu LOK, tablicy informacyjnej Urzędu Gminy
   i Rady Gminnej PRON oraz Zespołu Szkół Zawodowych przy ul. Łopuskiego, witryn sklepowych i przedniej szyby samochodu marki „Fiat-126p”, stanowiącego własność M. Bremborowicza, powodując straty około 200.000 zł. To jest o czyn z art. 212 §1 k.k. w związku
   z art. 58 k.k.
4. 4.       W dniu 13.03. i 22.05.1986 r. w Kołobrzegu znieważył pomnik Wdzięczności i Przyjaźni Polsko-Radzieckiej poprzez oblanie go niebieską farbą olejną. To jest o czyn z art. 284 §2 k.k.
5. W okresie od 1983 r. do 11.XI.1985 r. w Kołobrzegu działając w ciągłości czynu w celu wywołania niepokoju publicznego sporządzał, gromadził, przechowywał i rozpowszechniał w różnych miejscach Kołobrzegu ulotki, które swoją treścią niepokój ten mogły wywołać. To jest o czyn z art. 282 §1 k.k[3].

W dniu 28 maja 1986 roku wszczęto postępowanie pod sygn. Rsd 431,
a następnego dnia Leon Zygmunt Borkowski został doprowadzony do prokuratora Bogdana Lewandowskiego z Prokuratury Rejonowej w Kołobrzegu. Po przesłuchaniu prokurator Lewandowski zastosował wobec podejrzanego areszt tymczasowy. Na areszt ten złożono zażalenie do sądu, ale zostało ono utrzymane w mocy. Oskarżonego poddano badaniom psychiatrycznym,
a postanowienie o powołaniu biegłych wydano 23 czerwca 1986 roku.
W dniu 15 lipca 1986 roku prokurator uchylił tymczasowe aresztowanie
w stosunku do podejrzanego Leona Zygmunta Borkowskiego. Nastąpiło to
w związku z wejściem 17 lipca 1986 roku ustawy amnestyjnej, która obejmowała przestępstwa popełnione z pobudek politycznych[4]. Prokurator Rejonowy w Kołobrzegu postanowieniem z dnia 1 września 1986 roku na podstawie art. 2 ust. 3 i art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 17 lipca 1986 roku o amnestii umorzył postępowanie karne w całości[5].