Jacek Borcz – urodzony 16 sierpnia 1966 r. w Łańcucie, o pochodzeniu robotniczym. W 1984 r. ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Kołobrzegu. W czasie nauki w 1983 r. w Zespole Szkół Mechanicznych wspólnie z Jackiem Pechmanem współtworzył Niezależny Samorząd Uczniowski. Był autorem materiałów do szkolnej gabloty o tematyce satyryczno-politycznej. W ramach działalności Niezależnego Samorządu Uczniowskiego był w zespole przygotowującym  przedstawienie pt. „Na pełnym morzu” na podstawie sztuki  Sławomira Mrożka. Z powodów politycznych nie doszło do jego wystawienia.

W latach 1984-1986 zatrudniony w hotelu „Solny” w Kołobrzegu jako ciastkarz, a od 1986 r. do 1987 r. w Usługowym Zakładzie Blacharsko-Dekarskim na stanowisku ucznia. Za działalność opozycyjną zwolniony z pracy.

W latach 1983-1988 brał udział w licznych akcjach kolportażowych nielegalnych wydawnictw opozycyjnych oraz malowania na murach, pisaniu licznych petycji i protestów, jak również w organizowaniu opraw patriotycznych mszy świętych. Zbierał informacje na temat wojska, milicji, SB, nastrojów społecznych w regionie Kołobrzegu, o osobach represjonowanych. Uczestniczył w przedstawieniu wystawianym w Kościele, przygotowywanym przez Zbigniewę Busztę.

W latach 1985-1987 działał w środowisku Klubu Inteligencji Katolickiej. Od 1985 r. do 1989 r. działacz ogólnopolskiej struktury opozycyjnej Ruchu „Wolność i Pokój” i jej kołobrzeski niekwestionowany lider. W Kołobrzegu współpracował m.in. z Markiem Mazurkiem, Arturem Tokarskim, Jackiem Dachem, Krzysztofem Przybylskim.

Represjonowany w związku z działalnością opozycyjną, w latach 1986-1988 pięciokrotnie zatrzymywany. Karany przez kolegia ds. wykroczeń: 1 grudnia 1986 r. kolegium w Kołobrzegu za odesłanie książeczki wojskowej wymierzyło mu karę 25.000 zł grzywny z zamianą w razie nieuiszczenia na 50 dni aresztu zastępczego i 1.000 zł kosztów postępowania;
3 maja 1987 r. kolegium w Sopocie za zakłócanie przez niego pochodu pierwszomajowego w Sopocie wymierzyło karę 50.000 zł grzywny i 1.000 zł kosztów postępowania; 25 maja 1987 r. kolegium w Kołobrzegu za ponowną odmowę przyjęcia książeczki wojskowej wymierzyło karę 50.000 zł grzywny i 1.000 zł kosztów postępowania; 13 czerwca 1987 r. kolegium w Kołobrzegu za posiadanie kalki offsetowej i nielegalnych wydawnictw wymierzyło karę grzywny. Wielokrotnie wzywany przez Służbę Bezpieczeństwa
i przesłuchiwany. Był inwigilowany przez tajnych współpracowników
o pseudonimach „Strzelec”, „Paszka”, „RW”, „Amadeo” i innych.

W dniach od 13 do 20 września 1987 r. w Bydgoszczy brał udział wraz z 80 członkami Ruchu „Wolność i Pokój” w głodówce, której uczestnicy domagali się uwolnienia więźniów politycznych.

5 października 1987 r. tymczasowo aresztowany, a wyrokiem z 17 listopada 1987 r. skazany przez Wojskowy Sąd Garnizonowy w Koszalinie
z art. 231 ust. 3 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony PRL za odmowę służby wojskowej na 3 lata pozbawienia wolności. Karę tę odbywał w zakładach karnych w Koszalinie, Gorzowie Wielkopolskim i Stargardzie Szczecińskim. 20 lipca 1988 r. opuścił zakład karny,
a 8 sierpnia 1988 roku Rada Państwa aktem łaski darowała mu resztę kary.

Obecnie mieszka w USA i pracuje jako kierowca.

Nie ma orderów i odznaczeń.