29. Zofia Szymańska

Zofia Szymańska – ur. 4.11.1938 r. w Unisławiu Pomorskim, córka Bolesława, który był powstańcem wielkopolskim i żołnierzem armii gen. J. Hallera. Ukończyła Technikum Budowlane w Toruniu w 1956 roku. W latach 1956-1962 zatrudniona w różnych firmach w Inowrocławiu, a w latach 1962-1991 pracowała w PP „Uzdrowisko” Kołobrzeg.  W latach 1991-1995 w Kołobrzeskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Kołobrzegu. Od września 1980 r. współorganizatorka Komitetu Założycielskiego, następnie członek Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w PP „Uzdrowisko” Kołobrzeg. Uczestniczka odsłonięcia pomnika ku czci poległych stoczniowców w Gdańsku w dniu 16 grudnia 1980 r. Delegatka na I Walny Zjazd Delegatów Regionu „Pobrzeże” w Koszalinie. Po 13 grudnia 1981 r. podjęła działalność opozycyjną polegającą na kolportowaniu ulotek, prasy i literatury drugiego obiegu, znaczków „Solidarności”. 10 listopada 1982 r. uczestniczka manifestacji przed Bazyliką Konkatedralną Wniebowzięcia NMP w Kołobrzegu. Zbierała składki na pomoc finansową osobom zwolnionym z pracy. Uczestniczyła w zebraniach rocznicowych poprzez składanie kwiatów i palenie zniczy pod krzyżem przy Katedrze.

Współorganizowała oprawy mszy świętych w intencji za ojczyznę w każdą drugą niedzielę miesiąca w Kościele św. Krzyża u ojców Franciszkanów w Kołobrzegu.

Uczestniczyła jako obserwatorka w procesach sądowych działaczy opozycji. Kilkakrotnie brała udział w mszach św. za ojczyznę w kościele św. Stanisława Kostki na Żoliborzu w Warszawie pod przewodnictwem ks. Jerzego Popiełuszki w latach 1983-1984, a także składała kwiaty, wieńce
z szarfami kołobrzeskiej „Solidarności” na grobie ks. Jerzego Popiełuszki. Członek Biskupiego Koszalińsko-Kołobrzeskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom – organizatorka pomocy materialnej i akcji wakacyjnej dla represjonowanych z całej Polski, współpracowała bezpośrednio z Prymasowskim Komitetem w Warszawie.

Współorganizatorka wieczorów poezji i piosenki patriotyczno-religijnej u ojców franciszkanów, w wykonaniu artystów scen warszawskich, m.in. Mieczysława Voita z żoną Marią, Katarzyny Łaniewskiej, Krystyny Kwasowskiej, Haliny Mikołajskiej.

Współorganizatorka wykładów z zakresu prawa i historii prowadzonych m.in. przez Lecha Falandysza, adw. Piotra Andrzejewskiego, prof. Suchenię Grabowską, Tomasza Strzembosza, Janusza Onyszkiewicza
i innych.

Śledzona w Sprawie Operacyjnego Rozpracowania pod kryptonimem „Opornik”. W marcu 1986 r. zatrzymana przez Służbę Bezpieczeństwa, która przeprowadziła rewizję w domu i miejscu pracy, a także kilkakrotnie odbyła rozmowy ostrzegawcze.

W 1989 r. współzałożycielka Stowarzyszenia Niezależnych Inicjatyw Obywatelskich w Kołobrzegu, członek Komitetu Obywatelskiego, mąż zaufania w wyborach 4 czerwca 1989 r. W 1990 r. działała w sztabie wyborczym Lecha Wałęsy i była wiceprzewodniczącą komisji wyborczej. Wyróżniona odznaką za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia w 1979 r. oraz Medalem Zasłużony Działacz Regionu „Pobrzeże” w 2000 r.

Napisane przez:

Zostaw komentarz

Musisz być zalogowany aby komentować.