Kazimierz Mirecki – urodzony 11 kwietnia 1946 r. w Białogardzie, o pochodzeniu robotniczym, ukończył średnie studium zawodowe przy Kombinacie Budowlanym w Kołobrzegu w 1979 r. Z zawodu elektryk, od 2 sierpnia 1963 roku do 1 czerwca 1984 r. zatrudniony w Koszalińskim Przedsiębiorstwie Instalacji Budownictwa w Koszalinie, początkowo jako elektryk, następnie majster robót, kierownik robót, a poczynając od 1 lutego 1981 roku jako etatowy Przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”. Od 1 marca 1982 roku na etacie specjalisty Działu Zaopatrzenia i Zbytu.

Służbę wojskową odbył w jednostce Marynarki Wojennej na Helu
i w stopniu mata uczestniczył w grudniu 1970 r. w wydarzeniach na Skwerze Kościuszki w Gdyni. Z powodu krytycznych wypowiedzi o roli wojska
w tłumieniu demonstracji, odebrano mu broń i osadzono w areszcie. Organizator i członek Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Kołobrzegu. W sprawie przydzielenia pomieszczeń dla MKZ-u interweniował u wojewody koszalińskiego. Jako członek Komisji Koordynacyjnej Budownictwa w 1980 r. uczestniczył w rokowaniach z ministrem budownictwa w sprawie zawarcia porozumień branżowych. Przewodniczący Komisji Koordynacyjnej Budownictwa Regionu „Pobrzeże” NSZZ „Solidarność” w Koszalinie. Delegat na Krajowy Zjazd Komisji Koordynacyjnej Budownictwa przy Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność” w Gdańsku 17 grudnia 1980 r. i na VII Zjazd w Krakowie
27-29.10.1981 r. W lipcu 1981 r. wybrany został do Zarządu Regionu „Pobrzeże” NSZZ „Solidarność” w Koszalinie.

Po wprowadzeniu stanu wojennego aktywny działacz struktur podziemnych. Kolportował ulotki i nielegalne wydawnictwa, organizował „ołtarzyk” przy Katedrze i zbiórki pieniężne, uczestniczył w pracach Klubu Inteligencji Katolickiej i mszach za ojczyznę. Służba Bezpieczeństwa objęła go operacyjnym rozpracowaniem w ramach Kwestionariusza Ewidencyjnego o kryptonimie „Krab”. Stosowano wobec niego kontrolę korespondencji, podsłuch telefoniczny, wykorzystywano osobowe źródła informacji, dokonano kilku przeszukań, zatrzymano 2 maja 1983 r. oraz przeprowadzono dwie rozmowy ostrzegawcze. Bezpośrednie czynności operacyjne wykonywali funkcjonariusze SB z Kołobrzegu: Andrzej Jeska, Janusz Szymanek, Henryk Burzykowski, Adam Czachert, Zygmunt Soloch, Ireneusz Kołodziejczyk, Jan Wojtal, oraz z Koszalina: Henryk Mielke, Henryk Sadowski, Bogusław Małecki, Władysław Mol.

Po odzyskaniu niepodległości aktywnie włączył się do działalności samorządowej. W latach 1990-2002 radny miasta Kołobrzeg. W pierwszej kadencji 1990-1994 zastępca przewodniczącego Rady Miasta, w drugiej kadencji 1994-1998 przewodniczący Komisji Gospodarczej. W latach 1998-2001 wiceprezydent Miasta Kołobrzeg.

Odznaczony w latach 70-tych ubiegłego wieku Medalem za Zasługi Dla Województwa Koszalińskiego oraz Odznaczeniem Resortowym za Zasługi Dla Budownictwa.