Sprawa Operacyjnego Sprawdzenia kryptonim „Traper” była „odpryskiem” głównych spraw prowadzonych przeciwko Markowi Tarce[1], Marianowi Kalecie i innym działaczom „Solidarności” w Szwecji, którzy przerzucali do Polski urządzenia drukarskie, farby, papier, literaturę i pieniądze. Służba Bezpieczeństwa starała się przeciąć trasy komunikacji „Solidarności” z jej przedstawicielami na Zachodzie. Sprawa Operacyjnego Sprawdzenia kryptonim „Traper” pojawiła się w związku z uzyskaniem od tajnego współpracownika „Johna” informacji, że Wiesław Nowak[2], zatrudniony w Polskiej Żegludze Bałtyckiej jako motorzysta, zamieszkały w Kołobrzegu, utrzymuje bliski kontakt z Markiem Tarką, znanym jako działacz ośrodka dywersyjnego w Malmö[3]. Wniosek o wszczęcie sprawy został ponadto uzasadniony informacją tajnego współpracownika „Jerzego”, że Wiesław Nowak utrzymuje kontakty z Edwardem Wańkiewiczem, działaczem paryskiego ośrodka „Solidarności”, a do spotkań dochodzi we francuskim porcie Les Sables De Olone. Porucznik Służby Bezpieczeństwa Andrzej Hebda stwierdził, że analiza uzyskanych informacji wskazuje na podejrzenie, że Wiesław Nowak może być wykorzystywany w roli łącznika pomiędzy ośrodkami opozycji na Zachodzie a podziemiem w kraju. Wiesławowi Nowakowi założono kwestionariusz osoby rozpracowywanej, a w wykazie osobowych źródeł informacji znaleźli się tajni współpracownicy o pseudonimach „Michał”, „Jerzy”, „John”, „Wojtek” i „Teofil”.

Do akt Sprawy Operacyjnego Sprawdzenia „Traper” włączono wcześniejsze materiały dotyczące Wiesława Nowaka. W październiku 1985 roku porucznik SB A. Hebda odbył spotkanie z tajnym współpracownikiem pseudonim „John” i sporządził z niego raport. „John” doniósł mu wówczas, że będąc na promie m/f „Wawel” spotkał przypadkowo w Ystad na przystani promowej Marka Tarkę, z którym kiedyś pływał na jednym statku. Tarka poprosił „Johna”, aby przywołał z promu motorzystę Wiesława Nowaka. „John” wszedł na prom i poinformował Nowaka o czekającym na niego koledze. Tajny współpracownik przekazał informację, że Tarka i Nowak pochodzą z Kołobrzegu i razem chodzili do Technikum Rybołówstwa Morskiego. Ponadto „John” stwierdził, że był członkiem komisji wyborczej na promie w czasie wyborów, jakie miały miejsce w dniu 13 października 1985 roku. Siedmiu członków załogi odmówiło brania udziału w głosowaniu, a wśród nich również Wiesław Nowak[4]. Raport ten zainteresował II Wydział SB w Koszalinie, który polecił rozeznać kontakty Wiesława Nowaka i ustalić, czy jest on wykorzystywany do obsługi kanału przerzutowego między szwedzkim ośrodkiem dywersji a opozycją w kraju[5].

W kolejnym raporcie z 18 grudnia 1985 roku tajny współpracownik „John” twierdził, że kilkakrotnie widział Wiesława Nowaka w towarzystwie Marka Tarki w Ystad. W czasie bezpośrednich rozmów Wiesław Nowak nigdy nie wspomniał o spotkaniach z Markiem Tarką. Na zakończenie spotkania porucznik SB A. Hebda nakazał tajnemu współpracownikowi „Johnowi”, aby w dalszym ciągu rozpoznawał kontakty Nowaka z Tarką.[6]

W tym samym czasie zadanie obserwowania Wiesława Nowaka otrzymał również tajny współpracownik o pseudonimie „Jerzy”. Podczas spotkania z oficerem prowadzącym „Jerzy” szczegółowo scharakteryzował Wiesława Nowaka, podając szereg pikantnych szczegółów, które mogłyby posłużyć do szantażu. Tw „Jerzy” określił Nowaka jako osobę bystrą, inteligentną i sprytną, a ponadto że jest skryty, szczególnie w sprawach osobistych. Sugerował też, że Nowak może prowadzić handel alkoholem w obcych portach. Na koniec spotkania oficer SB zlecił podopiecznemu, aby zwrócił szczególną uwagę na kontakty figuranta w obcych portach i rozpoznał charakter tych kontaktów.[7]

W czasie kolejnych spotkań tajni współpracownicy „Jerzy” i „John” stwierdzili zgodnie, że Wiesław Nowak jeździ do Gdyni swoim własnym samochodem marki Fiat 126p, podczas gdy może jeździć tak jak inni członkowie załogi specjalnym autobusem. Mogło to świadczyć, że Nowak chce coś ukryć przed resztą załogi.

Od kwietnia 1986 roku SB zaczęła wykorzystywać kolejnego tajnego współpracownika o pseudonimie „Michał”, który otrzymał zadanie zbliżenia się do Wiesława Nowaka i ustalenie jego kontaktów z Markiem Tarką. Tajny współpracownik „Michał” starał się jak najlepiej wywiązać z postawionych zadań i dowiedział się, że Wiesław Nowak wielokrotnie spotykał się z Markiem Tarką w jego mieszkaniu w Malmö, jednakże nie był w stanie określić, jak przebiegały te spotkania i o czym ze sobą rozmawiali.[8]

Tw „Wojtek”, członek załogi statku, szczegółowo opisywał postawy i zachowania się Wiesława Nowaka w czasie wspólnych rejsów. Z raportu napisanego własnoręcznie przez tw „Wojtka” wyłania się obraz człowieka skrytego, trzymającego się w cieniu i na uboczu. Również i ten tajny współpracownik nie zaobserwował żadnych konkretnych działań figuranta.[9] Doniesienia tajnego współpracownika o pseudonimie „Teofil” koncentrowały się na źródłach pozyskiwania deficytowych materiałów krawieckich do zakładu prowadzonego przez żonę Wiesława Nowaka.[10] Tajni współpracownicy „John” i „Jerzy” informowali swojego chlebodawcę z SB, że Wiesław Nowak wielokrotnie spotykał się we francuskim porcie Les Sables z Edwardem Warnikiewiczem, ale żaden nie był w stanie dowiedzieć się nic konkretnego o przebiegu spotkań. W aktach jest dużo doniesień tajnych współpracowników dotyczących kontaktów Wiesława Nowaka z różnymi osobami, jednakże informacje te miały ogólnikowy charakter i nic konkretnego z nich nie wynikało.

Porucznik SB Andrzej Hebda wykorzystywał w tej sprawie inne możliwości działań operacyjnych. Telefon Wiesława Nowaka był na stałym podsłuchu[11], a wszelka korespondencja listowna była otwierana i sprawdzana. Ta forma kontroli okazała się bezowocna.

Sprawę Operacyjnego Sprawdzenia o kryptonimie „Traper” prowadzono do dnia
10 października 1989 roku. W szczegółowej analizie por. A. Hebda przyznał, że liczne
i różnorodne działania operacyjne nie przyniosły żadnego konkretnego rezultatu i dlatego sprawę zakończono[12]. W tym czasie od kilku miesięcy premierem był Tadeusz Mazowiecki.